Roger Blin kimdir? Hayatı ve eserleri

Roger Blin kimdir? Hayatı ve eserleri hakkında bilgi: (1907-1984) Fransız tiyatro oyuncusu ve yönet­meni. Başarılı oyunculuğu ve sahne­lemeleriyle Uyumsuzluk tiyatrosu­nun tanınmasına öncülük etmiştir. Genç yaşlarda tiyatro ile ilgilendi. Artaud’nun Vahşet tiyatrosu hareketine katıldı ve 1935’te yine onun Les Genci adlı oyununda Jean-Louis Barrault ile birlikte yönetmen yardımcılığı yaptı. Vahşet tiyatrosu girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasından sonra Barrault’nun yenilikçi (avantgarde) anlayışla sahne­lediği Numance ve La Faım (“Açlık”) oyunlarında oynadı. 1950’de Adamov’un Jean-Marie Serreau tara­fından sahnelenen LaGrundcei la Petite Manoeuvre (“Büyük ve Küçük Manevralar”) adlı oyunda baş rolü üstlendi ve kısa zamanda yetenekli bir oyuncu olarak tanındı. 20 Ocak 1984’te öldü.

Yönetmen olarak ününü Uyumsuzluk tiyatrosu doğrultusundaki oyunları sahneye koymadaki başarı­sına borçludur. 1952’de Adamov’un La Parodie’sım (“Parodi”) sahneye koymuştur. Beckett’in En Attendant Godot (Godot’yu Beklerken) adlı oyununu da 1953’te ilk kez Blin sahnelemiş ve Pozzo rolünü kendisi oynamıştır. Bu çalışmalarıyla Beckett’in güve­nini kazanmış ve onun başka oyunlarını da sahneye koymuştur.

Adamov ve Beckett’in yanı sıra Genet’nin oyun­larıyla da ilgilenmiş, onun Les Negres (“Zenciler”) adlı oyununu siyah oyunculardan oluşan Les Griots^r adlı bir toplulukla 1959’da, Les Paravents (“Paravanlar”) adlı oyununu da 1966’da sahnelemiştir.

Blin Barrault, Copeau ve Serreau gibi yönetmen­lerle birlikte çağdaş oyun yazarlarının deneysel yapıt­larını ele almış, bir yandan Uyumsuzluk tiyatrosunun seyirciye ulaşmasında öncülük ederken, bir yandan da yenilikçi yazarların sahne tekniğinde ustalaşmalarına katkıda bulunmuştur.

Roger Blin Oynadığı Oyunlar ve Sahnelemeleri

Oynadığı Oyunlar

1. Numance, 1937;
2. Le Faim (“Açlık”);
3. La Grande et la Petite Manoeuvre, 1950, (“Büyük ve Küçük Manevralar”);
4. En attendant Godot, 1953, (Godot’yu Beklerken).

Sahnele­me

1. La Parodie, 1952, (“Parodi”);
2. En attendant Godot, 1953, ( Godot’yu Beklerken);
3. Fin de Partie, 1957, (Sonu);
4. Krapp’s Last Tape, 1959, (Son Band);
5. Les Negres, (“Zenci­ler”);
6. Les Paravents, 1966, (“Paravanlar”).

Kaynak: Türk ve Dünya Ünlüleri Ansklopedisi, 17. cilt, Anadolu yayıncılık, 1983