Mürsel Sinan (Uğursu) kimdir? Hayatı ve eserleri: 1956 yılında Kars’ın Dikme köyünde doğan Mürsel Sinan’ın saz merakı, ağabeyinin sazım gizli gizli çalmasıyla başladı. Bunu gören babası, ona kendi eliyle bir saz yaptı. Sonra onu Kars’a götürdü. Kars’ta sekiz yıl Murat Çobanoğlu’nun yanında kalan Mürsel Sinan, âşıklık geleneklerini mükemmel bir şekilde öğrendi. Murat Çobanoğlu yetiştirdiği Mürsel’i 1973’ten itibaren Türkiye Âşıklar Bayramı’na, getirmeğe başladı.
1979 yılından itibaren İstanbul’a yerleşen Âşık Mürsel Sinan, türküler yakmaya ve şiirler söylemeye devam etmektedir. Güçlü bir söyleyiş, gelenek bilgisi ve hayal gücüne sahip olan Sinan günümüzün her yerde aranan aşıklarındandır.
GELECEĞE ARMAĞAN BU MU?
Nükleer silâhlar üretiyorlar,
Faydasız bir zevkten, kinden ötürü.
Sevgi duygumuzu tüketiyorlar,
Çağlar önce akan kandan ötürü.
Kimisi Bulgar’dır, kimisi Türk’tür,
Herkes kendisine güzel bir ırktır.
Bütün insanları yaratan Hak’tır,
Kimi öldürürsün kimden ötürü.
Hangi hakim sormuş, ne imiş suçun,
Suçlusu savaştır, yapılan göçün.
Sevelim insanı yaradan için,
Cana kıyma, ondan bundan ötürü.
Sevmek sevilmektir ruhun cilâsı,
Bitsin insanların kini, kavgası.
Evladına silâh verse babası,
Bugünkü ağlamak, dünden ötürü.
Dünya yaşlanmadı, vakit pek erken,
Güzele çirkine eşit bakarken.
Atom, nötron adlı canavar varken,
Kaygılıyım, bütün candan ötürü.
Sinan’ım, güzelden doğrudan caymaz,
Doğrular eğriye boynunu eğmez.
Binlerce insana kıymaya değmez
Doğru inandığı dinden ötürü.
KORKARIM
Bazen korkak olmak efendiliktir,
Yüce Tannm evvel senden korkarım.
Kardeş kardeş ile kavga ederse,
Ara yerde akan kandan korkarım.
Cehalet ardından yürümem hızla,
Geçimim sağlarım bir kuru sazla.
Hiçbir şey istemem haddinden fazla,
Aşın şöhretten şandan korkarım.
Bazen yiğit olur merdane gönlüm,
Kadehler dağıtır meyhane gönlüm.
Bazen hata yapar divane gönlüm,
Kendimden çekinir benden korkarım.
İçimde kötülük varsa kovarım,
Vatandaşa kötü demem överim.
İnsan isem tüm insanı severim,
Düşmanlık istemem, kinden korkarım.
Sinan ‘im el hakkı yiyeceğim yok.
Zulümkâra boyun eğeceğim yok.
Gerçek müslümana diyeceğim yok,
Bazı sahte müslümandan korkarım.
NASILMIŞ?
Bana vuran gibi bir de kendine,
Vur be ağam vur bakalım nasılmış?
Senin değil bir de başka halları,
Sor be ağam sor bakalım nasılmış?
Niceleri uçmuş gökler katma,
Bizim Memet binemiyor atma.
Sen de köylü gibi yükün altına,
Gir be ağam gir bakalım nasılmış?
MÜRSEL SİNAN feryat ediyor bülbül,
Bülbülün kahrını çekmiyor bir gül.
Eline küreği kazmayı al gel,
Vur be ağam vur bakalım nasılmış?
KAYNAK: TÜRK EDEBİYATI 4. CİLT, AHMET KABAKLI, TÜRK EDEBİYATI VAKFI YAYINLARI, İSTANBUL
Yorumlar kapalı.