Cushing, Harvey Williams kimdir? Hayatı ve eserleri: (1869-1939) ABD’li sinir cerrahı. Çağdaş sinir cerrahisinin gelişmesindeki büyük katkıları yanında, kendi adıyla anılan “Cushing hastalığı”nı tanımlamıştır. 8 Nisan 1869’da Ohio Eyaleti’nin Cleveland kentinde doğdu. 7 Ekim 1939’da Connecticut Eyaleti’nin New Haven kentinde öldü. Tıp eğitimini 1894’te Yale ve Harvard üniversitelerinde tamamladıktan sonra Boston’daki Massachusetts General Hospital’da stajını yaptı, ilk asistanlık dönemini, 1896-1900 arasında Johns Hopkins Hastanesi’nde William Halsted’ın yanında geçirdi. Genel cerrahiyle ilk kez o yıllarda ilgilenen Cushing 1900’de Avrupa’ ya geçti. Bir süre İngiltere’deki çeşitli klinik ve laboratuvarlarda çalıştıktan sonra, Bern’de Theodor Kocher’in yanında, kafa içi basıncı ile atardamarların sistol basıncı arasındaki karşılıklı etkileşim (Cushing fenomeni) üzerinde deneysel araştırmalar yaptı. 1910’da yeniden İngiltere’ye giderek Sherrington’ın antropoitler üzerinde sürdürdüğü beyin kabuğuyla ilgili deneysel araştırmalarına katıldı. O yıl sonunda Johns Hopkins Hastanesi’ne dönerek çalışmalarını sinir cerrahisi üzerine yoğunlaştırmaya başladı. 1902’de, yüzdeki duyu sinirlerinin başlangıcı olan 5. kafa sinirinin ağrılı sendromuna yönelik cerrahi tedavi yöntemlerini tanımladı, beyin ve omurilik ameliyatları sırasında kanamayı azaltacak cerrahi teknikler üzerinde çalıştı. Birkaç ay sonra da beyin tümörlerini çıkarmak üzere ameliyatlar yapmaya başladı. O sıralar bu girişim kimi tıp çevrelerinde “maceracılık” olarak nitelendiriliyordu. Çok yüksek ölüm oranına karşın, Cushing ameliyatlarını sürdürdü. 1910’da General Leonard Wood’a uyguladığı ilk başarılı beyin tümörü ameliyatı Cushing’e büyük bir ün kazandırdıysa da, tümör birkaç yıl içinde yeniden büyüdü ve general ikinci bir ameliyat sırasında öldü.
Cushing 1908’de hipofiz beziyle ilgilenmeye başladı ve hayvanlar
üzerinde bir dizi deneyden sonra, beyin tabanında küçük bir kemik yuva içine
yerleşmiş olan bu iç salgı bezine yönelik cerrahi yaklaşım yöntemlerini
geliştirdi. 1912’de yayımladığı monografide iyi incelenmiş elli olgunun
dökümünü yaptı ve hipofiz ön lobunun aşırı çalışması kadar yetersiz
çalışmasının da belirli bir klinik tablo ortaya koyduğunu kanıtladı. Ön lobun
fazla çalışarak fazla miktarda büyüme hormonu salgılaması, boyun uzamasına,
el, ayak, burun gibi uç beden yapılarının aşırı büyümesine, yetersiz çalışması
ise bir tür cüceliğe yol açıyordu. 1932’de on iki hasta üzerinde yaptığı
değerlendirmeleri yayımladı. Şişmanlık, yüksek kan basıncı, bitkinlik gibi
belirtiler gösteren bu hastalarda böbreküstü bezinde büyüme saptanmıştı.
Cushing bu klinik tablo ile hipofiz bezi arasındaki ilişkiye dikkati çekti.
Sonraki araştırmalar ve iç salgıların ölçülmesiyle ilgili yöntemlerin
gelişmesi, bu tür hormonal bozukluklar için daha başka açıklamalar getirmişse
de, Cushing’in tanımladığı klinik tablo, bugün de onun adıyla anılan bir
sendrom olarak bilinir (Cushing Sendromu).
Cushing’in bundan sonraki yılları, önce Boston’ daki Peter Bent
Brigham Hastanesi’nde, daha sonra da Yale Üniversitesinde sinir cerrahisi
tekniklerini geliştirmekle geçti. Büyük bir sabırla sürdürdüğü beyin
ameliyatlarıyla, cerrahi riski ve ölüm oranını adım adım azalttı. Çağdaş sinir
cerrahisinin babası sayılan Cushing’in çeşitli beyin urlarının özellikleri,
klinik seyirleri ve sınıflandırılmasıyla ilgili çalışmaları bugün bile
başvurulan temel kaynaklardır. Beyincikle beyin sapı arasındaki köşede yerleşen
ve 8.kafa sinirinden kaynaklanan urlarla ilgili Tumours of the Nervus Acusticus
and the Syndrome of the Cerehello- pontile adlı
monografisi bir nöroloji klasiği olarak kabul edilir. Cushing’in bilimsel
çalışmaları kadar, nöroloji tarihine ilişkin derlemeleri ve yapıtları da büyük
önem taşır. William Osler’ın yaşamını konu alan Life of Sir William Osler
1926’daı Pulitzer Ödülü’nü kazanmıştır.
Frank
Hamilton Cushing Eserleri:
- A
Classification o} the Tumours of the Glioma
(P.Bailey ile), 1926, (“Gliyom
Tümörlerinin Sınıflandırılması”); - Intracranial
Tumours, 1932, (“Kafatası İçi
Tümörleri”); - Life
of Sır Willıam Osler, 1925, (“Sir William Osler’ın Yaşamı”); - Meningiomtıs:
Their Classification, Regional Behavior, Life History
and Surgical End Results, 1938, (“Menenjiyomlar: Sınıflandırılması, Yerlerine Göre Nitelikleri, Gelişimleri
ve Cerrahi Uygulama Sonuçları”); - Tumours
Arising from the Blood Vıssels of the Brain: Angiomatous Malformations and Hemmgıoblastomas
(P.Bailey ile), 1928, (“Beynin Kan
Damarlarından Kaynaklanan Tümörler: Anjiyoma Benzer Kusurlu Oluşumlar ve
Hemanjiyoblastom”); - Tumours
of the Nervus Acusticus and the Syndrome of the Cerehello ponti- le,
1917, (“İşitme Siniri Tümörleri ve
Cerebellop ontile Sendromu”).
Kaynak: Türk ve Dünya Ünlüleri
Ansiklopedisi, Cilt 28, Anadolu yayıncılık.
Yorumlar kapalı.